جدول ظرفيت راكتيو بانكهاي خازني براي سيستم 20 كيلوولت

ظرفيت نامي پست

(مگا ولت آمپر) ظرفيت قطعي پست

(مگا ولت آمپر) ظرفيت راكتيو هر بانك(مگا وار) كل ظرفيت راكتيو بانكها

(30*3)30*2 (78)42 4/2 (4/2*6)5/2*4

(30*2)15*2 (30 يا 42) 15 يا 21 (4/2)2/1 (4/2*4)2/1*4

(15*2)5/7*2 (15)5/7 2/1 (2/1*4)2/1*2

•  اعداد داخل پرانتز نشاندهنده مقادير توسعه ظرفيت پست يا ظرفيت راكتيو بانكهاي بانكهاي خازن مي باشد.

در صورت انتخاب واحدهاي خازني با توان و ولتاژ كار متفاوت، با در نظر گرفتن مطالب بيان شده، ظرفيت تيپ بانكهاي خازني مشابه با جدول بالا تعيين مي گردد.

 

اضافه ولتاژها

1- اضافه ولتاژ زياد در حالات گذرا، موقعي پيش مي آيد كه خازنها با استفاده از كليدهايي از شبكه قطع گردند كه امكان ايجاد جرقه مجدد(restriking) در آن كليدها وجود داشته باشد. توصيه اي كه مي گردد، استفاده از كليدهايي است كه در موقع ايجاد جرقه، اضافه ولتاژ بيش از حدي را ايجاد نكنند.

2- خازنهايي كه در معرض اضافه ولتاژهاي بالا ناشي از صاعقه قرار دارند، مي بايستي بحد كافي حفاظت شوند. اگر از برق گير استفاده مي گردد بايد يكسري مسائل حفاظتي خاص نيز در نظر گرفته شود. بعنوان مثال ممكن است اين برقگيرها نيازمند حفاظت از جريان تخليه خازن باشند كه در اينحالت مي بايست تمهيدات لازم صورت گيرد.

3- وقتي يك خازن بطور ثابت به يك موتور وصل گردد، ممكن است مشكلاتي بعد از قطع موتور از منبع تغذيه پيش آيد. بطور مثال، زمانيكه موتور هنوز داراي حركت چرخشي است، ممكن است با استفاده از خود تحريكي، بصورت ژنراتور عمل نموده و در نتيجه ولتاژ سيستم را بطور قابل ملاحظه اي افزايش دهد. ازا ين مسئله معمولا مي توان به اينصورت جلوگيري كرد كه جريان خازن كمتر از جريان مغناطيس كننده موتور انتخاب گردد و ميزان پيشنهادي، 90% مي باشد.

بعنوان يك جنبه احتياطي مي بايستي در نظر داشت كه قسمتهاي برقدار موتوري كه به آن، خازن ثابت وصل شده باشد. نبايستي قبل از توقف موتور، لمس گردد.

4- وقتي يك خازن، به موتوري كه داراي استارتر ستاره – مثلث مي باشد وصل گردد در آن صورت بايد نحوه قرار گرفتن خازن طوري باشد كه هنگام كار استارتر هيچ اضافه ولتاژي ايجاد نگردد.

5- هنگام تشكيل يك بانك خازني، با استفاده از تعدادي از واحدهاي خازني كه بصورت تصادفيا نتخاب شده باشند، بعلت اختلاف بين كاپاسيتانس واحدها، اضافه ولتاژي ناشي مي شود كه مي بايست از آن اجتناب گردد. اين اختلاف بين كاپاسيتانس خازنها ممكن است حتي بيشتر از 15% باشد.

لذا مي بايست در انتخاب هر واحد دقت لازم معمول گردد تا بهترين تركيب ممكن حاصل شده و از اختلاف ولتاژ بين واحدها جلوگيري گردد و يا اينكه، براي واحدها، ولتاژ نامي انتخاب گردد كه در آن، مقدار اضافه اي نيز براي افزايش ولتاژ منظور شده باشد. همچنين مي بايست اثر شكست يك واحد خازني در بانك خازني،  مورد مطالعه قرار گيرد.

در موقعي كه بايد از اختلاف ولتاژ بين واحدها جلوگيري گردد، مي بايست واحدهاي خازني(يا گروهي از واحدها) كه بصورت سري بهم وصل مي گردند، طوري انتخاب شوند كه كاپاسيتانس آنها در محدوده مجاز تعيين شده، داراي بيشترين مقدار باشد.

درجاهائيكه بانكهاي خازني بصورت ستاره متصل بوده و مركز ستاره هم عايق شده باشد در آنصورت اختلاف كاپاسيتانس بين فازها، منجر به افزايش ولتاژ روي خازنهائي در هر فاز مي گردد كه كمترين مقدار كاپاسيتانس را داشته باشند. بنابراين در جاهائيكه اختلاف كاپاسيتانس بزرگ باشد(مثلا بزرگتر از 5%)، در آنصورت اين افزايش ولتاژ مي بايست كنترل گردد.

جريانهاي اضافه بار

1-  خازنها هرگز نبايد بطور مداوم با جريانهائي كار بكنند كه مقدار آن از حداكثر تعريف شده تجاوز بكند.

2- جريانهاي اضافه باري ممكن است توسط اضافه ولتاژها در فركانس اصلي و يا توسط هارمونيكها و يا هر دو، ايجاد شوند. منبع عمده هارمونيكها، يكسوكننده ها و هسته هاي اشباع شده ترانسفورماتورها مي باشند.

3- در زمانهائي كه بار روشنائي وجود دارد، ولتاژ توسط خازنها افزايش يافته و در آنصورت اشباع هسته هاي ترانسفورماتورها نيز قابل ملاحظه خواهد بود.

در چنين حالتي، هارمونيكهائي با دامنه هاي غيرعادي توليد شده و در اين ميان يكي از آنها مي تواند با تشديد بين ترانسفورماتور و خازن، تقويت گردد.

اين موضوع، دليل ديگري است براي توصيه اين مطلب كه در مواقع بار روشنائي، خازنها از مدار قطع گردند.

4- اگر جريان خازن از مقداري كه تعريف شده تجاوز نمايد، در حاليكه ولتاژ، در محدوده قابل قبول 1.10vn باقي مانده باشد، در آنصورت مي تواند هارمونيك مسلط تعيين گشته و با استفاده از آن، بهترين روش جبران اين وضع مشخص گردد.

روشهاي جبران سازي زير مي تواند مورد استفاده قرارگيرد:

a)  انتقال همه يا تعدادي از خازنها به ديگر قسمتهاي سيستم .

b) اتصال يك راكتور سري با خازن، براي داشتن فركانس تشديد پائينتر از هارمونيك مزاحم در مدار.

c) افزايش ميزان كاپاسيتانس در جائيكه خازن نزديك به يكسو كننده نصب شده باشد.

5- شكل موج ولتاژ و همچنين مشخصات مدار مي بايست قبل و بعد از نصب خازن مشخص گردند و در حالاتيكه، منابع هارمونيك، مانند يكسوكننده هاي بزرگ وجود داشته باشند مي بايست حفاظت هاي لازم معمول گردد.

6- اضافه جريانهاي گذرا با دامنه و فركانس بالا ممكن است در موقع وصل خازن به مدار رخ بدهد. عموما چنين جريانهاي گذرائي وقتي پيش مي آيد كه يك بخش از بانك خازني، بصورت موازي با بخش ديگري از بانك خازني كه قبلا شارژ گرديده، كليد زني شود.

7- البته ممكن است لازم گردد كه اين اضافه جريانهاي گذرا به مقادير قابل قبولي كاهش يابند. مقدار اين كاهش بستگي دارد به خود خازن و تجهيزات اضافي براي كليد زني خازن، همچون مقاومت (در كليد زني مقاومتي) و يا راكتورهايي كه در مدار تغذيه براي هر بخش خازن وارد مي گردند. توصيه مي گردد كه ميزان اين اضافه جريانهاي گذرا، از 10 برابر جريان نامي خازن تجاوز نكند.

انتخاب سطح عايقي

سطح عايقي يك بانك خازني، مي بايست با توجه به سيستمي كه آن بانك خازني به آن متصل مي گردد و همچنين ارتفاع محل نصب خازن و با اعمال ضريب تصحيح ارتفاع انتخاب گردد.

همچنين مي بايست تفاوت ما بين سطح عايقي بانك خازني و واحد خازني مشخص گردد. بهمين منظور، امكان وجود حالتهاي زير بايد مورد توجه قرار گيرد:

a) حالتي كه سطح عايقي واحدهاي خازني برابر با سطح عايقي بانك خازني باشد. براي مثال، اين حالت زماني پيش مي آيد كه اتصال سري واحدهاي خازني مورد استفاده قرار نگرفته باشد. در اينحالت براي واحدهاي خازني عايقكاري خارجي خيلي بزرگي لزوم ندارد.

b) حالتي كه سطح عايقي واحدهاي خازني كوچكتر از بانكهاي خازني باشد. عموما، اين حالت زماني پيش مي آيد كه اتصال سري خازنها بكار برده شود و در اينصورت عايقكاري خارجي بزرگي مورد لزوم خواهد بود. اگر نحوه پخش ولتاژ بين واحدهاي خازني و عايقكاري خارجي نامشخص باشد، در آنصورت مي بايست عايقكاري خارجي از سطح عايقي بانك خازني پيروي نمايد.

ابزارهاي كليد زني و حفاظتي و كنترلي و نحوه اتصال آنها

مقدمه

1- ابزارهاي كليد زني و حفاظتي و نحوه اتصال آنها بايد طوري باشد تا بتوانند بطور پيوسته جرياني را تحمل بكنند كه اين جريان، معادل با 3/1 برابر جرياني باشد كه با اتصال ولتاژ سينوسي، برابر با ولتاژ نامي(مقدار r.m.s آن) و فركانس نامي، از مدار كشيده مي شود. چنانكه خازن كاپاسيتاني برابر با، 1/1 برابر ميزان كاپاسيتاني كه توان نامي را توليد بكند، داشته باشد در آنصورت اين جريان مي تواند حداكثر تا 1/1*3/1 برابر جريان نامي مقدار داشته باشد.

بعلاوه مي بايست در نظر گرفت كه اگر هارمونيكي وجود داشته باشد در آنصورت، حرارت توليد شده، مي تواند بزرگتر از حرارت ايجاد شده بواسطه اثر پوستي در جريان هارمونيك اصلي باشد.

2- ابزارهاي كليد زني و حفاظتي و نحوه اتصال آنها. بايد طوري باشد تا بتوانند فشار حرارتي و الكتروديناميكي ناشي از اضافه جريانهاي گذرا با دامنه و فركانس بالا را كه در مواقع وصل كليد رخ مي دهد، تحمل كنند.

چنين حالتهاي گذرائي موقعي رخ مي دهد كه يك بخش از بانك خازني بصورت موازي با بخشهاي ديگري كه قبلا شارژ شده اند، كليدزني گردد.

زماني كه ميزان فشار حرارتي و الكتروديناميكي زياد باشد در آنصورت مي بايست احتياطهاي خاصي در مورد محافظت از اضافه جريان صورت بگيرد.

توجه 1- در صورت استفاده از فيوز، مي بايست طوري انتخاب گردند كه ظرفيت حرارتي كافي و مناسبي داشته باشند.

توجه 2- در بعضي حالات، مثلا وقتي خازنها بطور اتوماتيك كنترل مي گردند، ممكن است عمليات كليد زني در فاصله زماني هاي كوتاهي تكرار گردند. در چنين حالتي ابزارهاي كليدزني و فيوزها بايد طوري انتخاب گردند كه بتواند در اين شرايط كار بكنند.

3- ابزارهاي كليد زني كه استفاده مي گردند بايد مخصوصا براي كليدزني خازن مناسبت داشته باشند. براي مثال، در چنين ابزاري تشكيل مجدد قوس و ايجاد جرقه، كه مي تواند باعث اضافه ولتاژهاي بالايي گردد، نبايستي رخ دهد.

اگر كليدهاي مورد استفاده، توسط اپراتور باز و بسته شوند در آنصورت بايد آموزش لازم به اپراتور داده شود تا بتواند كليدها را هر چه كه ممكن است، سريعتر باز و بسته كند.

توصيه مي گردد كه قبل ازا نتخاب نوع وسايل كنترلي كه در نصب خازن بكار مي رود، هم با سازنده خازن و هم با سازنده كليدها مشورت گردد.

4- اگر راكتورهائي با هسته آهني مورد استفاده است، مي بايستي به امكان اشباع و افزايش حرارت هسته، در اثر وجود هارمونيكها، توجه گردد.

5- استفاده از هر كنتاكت نامناسب در مدار خازن، مي تواند باعث افزايش جرقه هاي كوچك، كه ناشي از نوسانات فركانس بالا هستند، شده و در نتيجه مي تواند باعث افزايش حرارت و فشار در خازن گردد.

بنابراين توصيه مي گردد كه بازديدهاي منظمي از كليه كنتاكتهاي مربوط به تجهيزات خازن بعمل آيد.

وسيله تخليه خازن

1- هر دستگاه خازن بايستي مجهز به ابزاري جهت تخليه بوده و اين وسيله تخليه بايد مستقيم و بدون واسطه به خازن متصل گردد مگر آنكه خازن مزبور مستقيما به المانهاي الكتريكي ديگري متصل بوده و در نتيجه اين اتصال، يك مسير تخليه مستقيم(بدون وجود كليد، فيوز و خازنهاي سري) ايجاد شده باشد.

2-وسيله تخليه بايستي طوري باشد كه ولتاژ خازن را پس از قطع اتصال از منبع تغذهي، در مدت زمان تعيين شده اي از مقدار نامي ولتاژ(vn) به 50 ولت يا كمتر از آن برساند. اين زمان براي خازنهاي با ولتاژ نامي 660 ولت و كمتر يك دقيقه و براي خازنهاي با ولتاژ نامي بيشتر از 660 ولت، 5 دقيقه مي باشد.

3- در وصرتيكه خازنها در فاصل هزمانيهاي كم كليد زني گردند، در آنصورت وسايل حفاظتي بايد طوري انتخاب شوند كه در موقع وصل مجدد خازن به ولتاژ، ولتاژ ترمينالهاي خازن، از 10% ولتاژ نامي بيشتر نباشد.

وسيله تخليه، نبايستي جهت اتصال كوتاه ترمينالهاي خازن به هم يا به زمين، كه در موقع سرويس و قبل از تماس دست با آن صورت مي گيرد، مورد استفاده قرار گيرد. زيرا بعضي مواقع ممكن است بعلت قطع اتصالات داخلي بين واحدهاي خازني سري شده و با قطع فيوز آن، بار الكتريكي انبار شده، در آن واحدهاي خازني باقي مانده باشد. بنابراين قبل از تماس دست با خازن، بايد اتصالات داخلي بين واحدهاي خازني سري شده، اتصال كوتاه گردند. 

 

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: